magia złotej jesieni

Magia złotej polskiej jesieni - ulegam jej co roku.
Nie mogę się oprzeć tym ciepłym barwom, odcieniom żółci, czerwieni i brązów. Cieszę się eksplozją kolorów i malowniczością natury, która przybrawszy się w bajeczną suknię wiruje szalonym walcem odcieni, jakby chciała zapamiętać się w tym tajemniczym tańcu podległym czasowi, przemijaniu... I nie dostrzega, że gubi się w nim, zatraca, strząsając kolejne i kolejne liście, owoce i kwiaty, aż naga, osłupiała, drżąca i spłakana deszczowymi łzami, z zamglonym ze smutku wzrokiem, pozwoli się otulić puchowym futrem zimy. Jeszcze wzbrania się przed nią, grymasi, owija mglistą nadzieją, rozrzuca nerwowo splątane mgłą, poszarzałe od zgryzoty włosy, nie chce. Ale już wkrótce...